0 ΓΙΑΤΙ Ο ΑΟΧ ΔΕΝ ΑΝΕΒΑΙΝΕ ΣΤΗΝ Α' ΕΘΝΙΚΗ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ του Γιάννη Καρβελά.

Ένα κείμενο που γράφτηκε πριν από πολλά χρόνια (33!), για την στασιμότητα, την πτώση και τα λάθη του ΑΟΧ και αληθεύει μέχρι σήμερα, σαν να μην πέρασε μια μέρα. Η απόδειξη πως υπάρχει ακόμα η ίδια νοοτροπία, στα 46 χρόνια ιστορίας του ΑΟ Χαλκίς. Παρόλο που ο Γιάννης Καρβελάς, τα είχε γράψει αυτά, το 1985, τίποτα δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα, 33 χρόνια μετά. 

Η Ιντίρα Γκάντι είχε πει: "Έχουμε 2 αυτιά και ένα στόμα. Φαίνεται ότι πρέπει να ακούμε διπλά απ' όσο μιλάμε". Στην προκειμένη περίπτωση, η συμβουλή της πρώην Ινδής Πρωθυπουργού, ταιριάζει απόλυτα, αναφορικά με τη συμπεριφορά από όλους τους ποδοσφαιρανθρώπους της Εύβοιας.

Οι διοικητικοί παράγοντες, οι εκάστοτε προπονητές, οι ποδοσφαιριστές αλλά και οι οπαδοί, ήταν υπεύθυνοι για τη στασιμότητα η την πτώση του ποδοσφαίρου στο νομό μας, που εκφράζονταν Πανελλήνια, μέσα από την αγωνιστική συμπεριφορά του ΑΟ Χαλκίς. Όλοι ήταν στην αρχή χαρούμενοι, αισιόδοξοι και υπερβολικοί, ενώ στην πορεία άρχιζαν οι διαφωνίες, οι έριδες, οι επιρρίψεις ευθυνών σε υπεύθυνους και ανεύθυνους και στο τέλος ερχόταν η λύπη, η απογοήτευση και οι ανοιχτές κατηγορίες. Τελικά σπάνια είχαν ορισμένοι δίκαιο και ακόμη σπανιότατα, μερικοί ήταν ευχαριστημένοι, γιατί έβλεπαν ότι ο ΑΟΧ έπαιρνε αυτό που άξιζε.

Λόγια, λόγια και λόγια, χωρίς να υπολογίζουν ότι "η γνώση δεν είναι αρκετή, αν δεν εφαρμόζεται, όπως και η θέληση δεν είναι αρκετή, εάν δεν κάνουμε τα σωστά και τα απαραίτητα", όπως είχε πει και ο Γκαίτε.
Το μεγάλο μειονέκτημα όλων, ήταν η επιδεικνυόμενη υπερβολικότητα και η υπεραισιοδοξία, που έβγαζαν από τους ποδοσφαιρανθρώπους έξω από την πραγματικότητα, αγνοώντας ότι υπάρχουν παράγωντες, ομάδες και ποδοσφαιριστές αντίπαλοι, καλύτεροι και πιο μεθοδικοί από από αυτούς του χώρου της Χαλκίδας, δεν υπολόγιζαν ότι οι αντίπαλοι σύλλογοι, που επιζητούσαν την πρώτη θέση στη βαθμολογία, διέθεταν μεγαλύτερη οικονομική ευχέρεια, καλύτερη οργάνωση, καλύτερες δημόσιες σχέσεις, μεγαλύτερη ιστορία και εμπειρία και καλύτερους ποδοσφαιριστές. Και σίγουρα, εάν δεν υπολογίσεις σωστά τους ανταγωνιστές, έχεις αρχίσει λάθος την ποδοσφαιρική περίοδο.
Ας πάρουσιάσουμε πιο συγκεκριμένα τα πράγματα.

• Ποτέ ο ΑΟΧ δεν διέθετε 2-3 ποδοσφαιριστές, πλην εξαιρετικών περιπτώσεων, που να κάνουν τη διαφορά και να δίνουν σωστή αγωνιστική συμπεριφορά στην ομάδα.
• Ποτέ ο ΑΟΧ δεν σκέφθηκε να δημιουργήσει αγωνιστική και οργανωτική υποδομή, ώστε με απλές και σίγουρες κινήσεις να συμπληρώνεται το δυναμικό του.
• Σπάνια ο ΑΟΧ κράτησε ένα προπονητή για να τελειώσει τη σεζόν. Αντίθετα, έφτασε σε σημείο να αλλάξουν και 4 προπονητές τον ίδιο χρόνο!
• Σπανιότατα ο ΑΟΧ, προσλάμβανε τον κατάλληλο ποδοσφαιριστή και εάν αυτό συνέβαινε, κάτι μεσολαβούσε και τον έδιωχνε. 
• Ποτέ ένας προπονητής δεν "δίπλωσε" ποδοσφαιρική σεζόν. 
• Λίγες σεζόν ο ΑΟΧ είχε ικανούς αναπληρωματικούς στον πάγκο, για να βοηθήσουν ουσιαστικά και να συμβάλουν στην αγωνιστική... συμπεριφορά των βασικών ποδοσφαιριστών!
• Συνήθως οι μεταγραφές στον ΑΟΧ, γίνονταν πρόχειρα, απρογραμμάτιστα, χωρίς προοπτική και βολικές (φθηνές) στο οικονομικό. 
• Πολλά χρόνια ο ΑΟΧ, υπέφερε αμυντικά, ιδιαίτερα εκτός έδρας, αλλά δεν αποκτήθηκαν παίχτες γνωστοί, τόσο για την αγωνιστική τους ικανότητα, όσο και για τη γνησιότητά τους στο... αγωνίζεσθαι!
• Ποτέ όλοι οι κορυφαίοι ποδοσφαιρικοί παράγοντες δεν συνδιοίκησαν τον ΑΟΧ, ώστε αφ' ενός να εκλείψουν οι ανταγωνισμοί και αφ' ετέρου να αποτελέσουν μια δυναμική διοίκηση... ενδεκάδα, που θα κατανικούσε τους αντιπάλους! Πάντα ο κάθε μεγαλοπαράγωντας (Καμπούρης, Εμμανουηλίδης κ.λ.π.), με το δικό τους... κόμμα και με αρκετούς κομπάρσους και ευκαιριακούς, έστηνε τη διοίκηση του που τον βόλευε, χωρίς βέβαια ν' αμφισβητούμε τη καλή τους πρόθεση, η οποία, πολλές φορές απέβαινε βλαπτική για τον σύλλογο.
• Δεν κατάφερε ο ΑΟΧ, να αναδείξει ποδοσφαιριστές μεγάλης κλάσεως, ώστε να μεταγραφούν στα μεγάλα σωματεία και να γεμίσουν τα ταμία του συλλόγου, εξασφαλίζοντας οικονομική ευχέρεια, που θα επέτρεπε στη Διοίκηση να κάνει τις απαραίτητες μεταγραφές και να δημιουργήσει τις κατάλληλες αγωνιστικές και άλλες υποδομές. 
• Οι παράγοντες, ομολογουμένως αρκετοί από αυτούς ήταν ικανότατοι, εάν είχαν διαβάσει τα λόγια της προέδρου των Ινδών, ίσως να είχαν αντιστρέψει την ιστορία του Ευβοϊκού ποδοσφαίρου γενικότερα. Ιδιαίτερα, εάν άκουγαν τους εκάστοτε προπονητές, οι οποίοι κάτι παραπάνω για το ποδόσφαιρο ήξεραν. 

Το μεγάλο... σαράκι του... συγκροτήματος (Διοίκηση, ποδοσφαιριστές, προπονητές, οπαδοί και φίλαθλοι) του ΑΟΧ, ήταν αυτό, των "αγοραπωλησιών" και των αγοραπωλησιών! ΣΗΜΕΡΑ, ύστερα από τόσα χρόνια, μπορούμε να πούμε ότι, ΝΑΙ, υπήρξαν τέτοια φαινόμενα, είτε μέσα στα εισαγωγικά, είτε και χωρίς εισαγωγικά. Βέβαια κυκλοφορούν και μυθεύματα η υπερβολικά πράγματα, αλλά το βέβαιο είναι ότι οι κάθε είδους αγοραπωλησίες συνέβησαν, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, σε βάρος του ΑΟΧ. Προσωπικά αρνούμαι να δεχτώ τα φημολογούμενα, ότι οι παράγοντες του ΑΟΧ... πούλησαν παιχνίδια, αν δε αυτό συνέβη κάποια φορά, έγινε συνειδητά και με.... διαφάνεια, γιατί έτσι συνέφερε το σύλλογο! Ποτέ και κανένας ποδοσφαιριστής του ΑΟΧ, δεν κατήγγειλε, ότι κάποιος παράγοντας του συνέστησε να έχει μειωμένη απόδοση.

Γενικά αυτό το αβασάνιστο σλόγκαν, περί στημένων παιχνιδιών, δεν επηρέασε την προς τα επάνω η προς τα κάτω πορεία του ΑΟ Χαλκίς.

• Συμπερασματικά, ο "ΑΟ Χαλκίς" έγραψε (εύχομαι να ξαναγράψει) ιστορία στην δεκαοκταετή πορεία του, ανάμεσα στην ελίτ του Ελληνικού ποδοσφαίρου, δικαιώνοντας όλους αυτούς που συνέλαβαν στη συνένωση των 2 μεγάλων δυνάμεων του ποδοσφαίρου του "Ολυμπιακού Χαλκίδας" και του "Εύριπου", που είχαν κλείσει τον ιστορικό και αγωνιστικό κύκλο. 

ΠΑΙΧΤΑΡΑΔΕΣ ΚΑΙ ΓΚΟΛΤΖΗΔΕΣ

Θεωρούσα σκόπιμο να μην... αμαρτήσω, δηλαδή, να μην μπω στον πειρασμό να κάνω επιμέρους κριτική για τα αγωνιστικά τεκταινόμενα του ΑΟΧ, αλλά δεν το άντεξα. Ο ΑΟΧ σε κάθε ποδοσφαιρική περίοδο, έχει σπουδαίους αστέρες από σκοράρισμα, που δεν είχαν οι άλλες ομάδες, αλλά έμεναν αναξιοποίητοι η ήταν πουλημένοι, όταν έχαναν γκολ! Αυτά τα αστέρια, θα μπορούσαν να παίξουν μπάλα σε όλα τα μικρομεσαία σωματεία της Α' Εθνικής και μερικά και στην ελίτ των συλλόγων, αλλά αποτύγχαναν στη Χαλκίδα!

Παραβιαστές των αντιπάλων εστιών, όπως οι Ν. Εμμανουηλίδης, Ι. Μπρατζιώτης, Β. Τοκπασίδης, Ε. Ρόγκας, Ν. Σιμιτζής, Π. Ζερβουδάκης, Ε. Αναγνωστάκης, Απ. Τζώρτζης, Χ. Παναγιωτίδης, Ι. Βρύνιος, ακόμα και σήμερα με το εξελιγμένο (;) ποδόσφαιρο, σπάνια βρίσκονται στη Β', ακόμα και στην Α' Εθνική κατηγορία. Εκτός από αυτούς στον ΑΟΧ, πολλοί ποδοσφαιριστές έβαλαν, οι θα μπορούσαν να βάλουν γκολ, εάν η ομάδα είχε μπούσουλα. Π.Χ. οι μέσοι, οι ενδιάμεσοι, Μαστραντωνάς, Ταυταρίδης, Καλαβρής, Σταματίου, Βλάχος, Παππάς, Λάμπρου, Λίβας, Ρούλης και οι αμυντικοί Σταμέλος, Κουτσουδάκης, Καρατζάς, έβαλαν γκολ και θα μπορούσαν όλοι μαζί να βάλουν με το... τσουβάλι γκολ, εάν η ομάδα έπαιζε πάντα επιθετικά, είχε οργανωμένο κέντρο και ικανοποιητική αμυντική τακτική και να μην παράπαιε όταν δεν εφάρμοζε το τεχνικό οφσάιντ, γιατί διέθετε πάντα αξιόλογους αμυντικούς παίχτες. Συνέβαιναν όλα αυτά - και επιδεινώθηκε η κατάσταση όταν δεν έπαιζαν Λίβας και Παππάς - γιατί απλούστατα, έλειπαν από το κέντρο, 2 ποδοσφαιριστές αξίας και άλλοι τόσοι στην άμυνα.
Το γεγονός αυτό δεν το είδαν η δεν θέλησαν να το δουν οι παράγοντες - χωρίς να είναι άμοιροι ευθυνών και οι εκάστοτε προπονητές - αρκεσθέντες να αποκτούν πολλούς μέτριους ποδοσφαιριστές.
Όλη η ιστορία του ΑΟΧ, παίχτηκε στη μόνιμη απουσία από την ομάδα αυτών των ΤΕΣΣΑΡΩΝ ποιοτικών ποδοσφαιριστών, οι οποίοι μόνοι τους, με την αξία τους, με το παίξιμο τους, με την προσήλωση των φιλάθλων σε κάθε αγώνα στο γήπεδο, θα ξεπλήρωναν το κόστος της απόκτησης τους!
Το μεγάλο κέρδος;
Ο ΑΟΧ θα έπαιζε και σήμερα στην Α' Εθνική.
Εγώ, εγώ το έγραψα και... ξαλάφρωσα!!!

Γιάννης Καρβελάς

Ευβοϊκό Ποδόσφαιρο

Τόμος Β', σελ 10-11